JEDNA, KONKRETNA INTENCJA JAKO ZNAK JEDNOŚCI - JAKO CZYTELNY DROGOWSKAZ

• Jedna intencja, to czytelny drogowskaz, byśmy byli zjednoczeni, byśmy nie stracili z oczu sedna, tego, co istotne, jeśli pragniemy odpowiedzieć czynem na wskazania naszej Matki.

WALCZYMY W JEDNEJ INTENCJI

• Jest nas wielka rzesza w Polsce i poza granicami. Podobnie jak dla wielkiej armii, konieczny jest jeden konkretny i spójny rozkaz.
• Jedna, konkretna intencja jako znak jedności. Jeśli chce się wszystkiego, można stracić wszystko. Jedna intencja, to czytelny drogowskaz, byśmy byli zjednoczeni, byśmy nie stracili z oczu sedna, tego, co istotne, jeśli pragniemy odpowiedzieć czynem na wskazania naszej Matki.
• Jest nas wielka rzesza w Polsce i poza granicami, zatem abyśmy byli jedno, zwornikiem nie może być wielość; podobnie jak dla wielkiej armii konieczny jest jeden konkretny i spójny rozkaz.

„Pamiętaj, byś szczególnie modlił się za lud, to jest za całe ciało, za wszystkich członków Matki Kościoła. W tym właśnie objawia się wzajemna miłość. Jeśli bowiem modlisz się za siebie, taka modlitwa służy jedynie tobie. Kiedy każdy modli się tylko za siebie, mniej łaski otrzymuje grzesznik, niż ten, kto wstawia się za innymi. Kiedy natomiast pojedynczy wierni modlą się za wszystkich, wszyscy modlą się za każdego. Zatem, aby zakończyć, kiedy modlisz się sam za siebie, modlisz się - jak powiedzieliśmy - tylko sam. Jeśli zaś modlisz się za wszystkich, wszyscy będą modlić się za ciebie. Wśród wszystkich bowiem jesteś także i ty. W ten sposób i nagroda będzie większa, albowiem modlitwy poszczególnych wiernych wyjednują dla każdego z nich to, o co prosi cały lud. Nie ma w tym żadnego zuchwalstwa, ale większa pokora i obfitszy owoc”. - z traktatu św. Ambrożego, biskupa, O Kainie i Ablu